Σάββατο, Αυγούστου 18, 2007

Σκηνικό γάμου


Πώς είναι όταν κάποτε τύχει να πέσει στα χέρια σου ένα άλμπουμ με φωτογραφίες γάμου, ενός γάμου εντελώς ξένου προς εσένα, με πρόσωπα άγνωστά σου, που καθόλου δεν σε ενδιαφέρουν κι όμως συνεχίζεις να το ξεφυλλίζεις, γιατί οι φωτογραφίες είναι ωραία τραβηγμένες, έτσι μου φάνηκε και το βιβλίο της Blandine Le Callet "ΣΚΗΝΙΚΟ ΓΑΜΟΥ" (Πόλις, 2007). Ένα άλμπουμ γάμου με λόγια. Ναι, βέβαια, κάποιες σκηνές θυμίζουν το δικό σου ή άλλους συγγενικούς γάμους. Για παράδειγμα, το ζευγάρι μπροστά στον ιερέα, ο εσμός από παρανυφάκια, οι σοβαροί μες στις επίσημες τουαλέτες και τα κοστούμια τους συμπέθεροι, η πανύψηλη τούρτα, η υπέργηρη γιαγιά, τα τραπέζια της δεξίωσης, ο χορός των καλεσμένων, οι ανύπαντροι που ελπίζουν εδώ να συναντήσουν κάποιο υποψήφιο γαμπρό ή νύφη, τα ποτήρια με τη σαμπάνια, τα δώρα, είναι κοινά είτε ο γάμος γίνεται στον τόπο μας είτε στη Γαλλία, όπου διαδραματίζεται το μυθιστόρημα της Le Callet.
Καθένα από τα κεφάλαια του βιβλίου είναι δοσμένο με τη ματιά κι ενός διαφορετικού προσώπου απ' όσα παίρνουν μέρος σ' αυτή την τελετή. Η μικρή Πωλίν, μια από τις μικρές παρανύφους, ο ιερέας, η γιαγιά, μια αδελφή της νύφης, ο αδελφός του γαμπρού, ο ίδιος ο γαμπρός, η νύφη, γίνονται το κέντρο βάρους κάθε κεφαλαίου και μέσα από τη δική τους σκοπιά ανασυντίθεται όχι μόνο το σκηνικό, αλλά και στιγμές του παρελθόντος, ψυχογραφούνται πρόσωπα, εξιστορείται ο τρόπος γνωριμίας του ζευγαριού, οι οικογενειακές σχέσεις, η ψυχρότητα μεταξύ ορισμένων μελών της οικογένειας, τονίζεται η διαφορά των τάξεων, περιγράφεται ο τρόπος ζωής και νοοτροπίας μιας μεγαλοαστικής, ίσως και αριστοκρατικής τάξης, αλλά ακόμα και παρεκκλίνουσες συμπεριφορές, όπως αυτή μιας αδελφής της νύφης που αποδεικνύεται λεσβία, ή ενός από τους καλεσμένους που τη βραδιά της δεξίωσης ελπίζει να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του επιθυμίες.
Το "Σκηνικό γάμου" έχει μια πρωτοτυπία ως προς την τεχνική του, είναι στιγμές όμως που τα πρόσωπα και οι μεταξύ τους συγγενικές σχέσεις συγχίζονται και ξαναγυρνάς τις σελίδες για να θυμηθείς ποιος είναι ποιος. Η αφήγηση έχει ενδιαφέρον και σε ελκύει, αλλά η όλη εντύπωση που μου έμεινε τελικά είναι αυτή που είπα και στην αρχή: Σαν να κοιτάς τις, ωραίες πράγματι, φωτογραφίες ενός ξένου γάμου που δεν σε ενδιαφέρει.









2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος6:28 μ.μ.

    εμένα πάντως ενδιαφέρον και πρωτότυπο μου ακούγεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν έχεις παρά να το δοκιμάσεις, αγαπητή. Άλλωστε, όπως γράφω, η αφήγηση έχει ενδιαφέρον και επιπλέον δεν είναι και πολύ ογκώδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή