Τρίτη, Ιουλίου 22, 2014

Η πόλη

Blake Crouch
Η πόλη 
(Τίτλος πρωτοτύπου: Pines)
Διόπτρα, 2014
Μετ. Ουρανία Τουτουντζή
Αρχίζει σαν ένα σκοτεινό, αδιέξοδο θρίλερ που θυμίζει τη "Δίκη" του Κάφκα. Συνεχίζεται αρκετά αργότερα με μια περιπετειώδη καταδίωξη τύπου Τζέιμς Μποντ και τελειώνει σαν έργο επιστημονικής φαντασίας. Κι ανάμεσα σ' όλα αυτά σκηνές σκληρότητας και βασανιστηρίων  από τον πόλεμο του Κόλπου του 1991.
Ο σκηνικός χώρος όπου διαδραματίζεται το έργο είναι μια μικρή, απομονωμένη αμερικανική πόλη στο Αϊντάχο, το Γουέιγουορντ Πάινς. Ο ομοσπονδιακός μυστικός πράκτορας Ήθαν Μπερκ φτάνει εκεί αναζητώντας δυο άλλους πράκτορες που είχαν προηγηθεί και που τα ίχνη τους είχαν χαθεί. Μόλις όμως φτάνει, ένα αυτοκινητικό δυστύχημα όχι μόνο τον οδηγεί στο νοσοκομείο, αλλά και του στερεί όλα τα προσωπικά του αντικείμενα: πορτοφόλι, ταυτότητα, κινητό...Επιπλέον πολλά παράξενα φαίνεται να συμβαίνουν. Κανείς δεν τον πιστεύει ότι είναι αυτός που λέει πως είναι, η επικοινωνία με το σπίτι και τη γυναίκα του είναι αδύνατη, το ίδιο και με τον προϊστάμενό του στην υπηρεσία. Κανείς δεν απαντάει στα τηλεφωνήματά του κι ούτε έχει το μέσο να φύγει απ' αυτή την πόλη, που φαίνεται  να κατοικείται από ευτυχισμένους ανθρώπους, αλλά  που κάτι παράξενο πλανάται στην ατμόσφαιρά της.
Είναι αυτού του είδους τα βιβλία λογοτεχνία; Είναι το ίδιο ερώτημα που συχνά τίθεται και για τα αστυνομικά μυθιστορήματα και στο οποίο ερώτημα οι απαντήσεις ποικίλλουν. Θα έλεγα πως ναι, είναι ένα ιδιαίτερο είδος της τέχνης του λόγου, που σκοπό έχει την αναγνωστική τέρψη που υποκινείται από το ενδιαφέρον του μύθου και την περιέργεια για τη συνέχεια και το τέλος. Όσο αφορά το συγκεκριμένο μυθιστόρημα προχωρεί ένα βήμα παρακάτω. Μέσα στην όλη ατμόσφαιρα της περιέργειας και του ενδιαφέροντος για την κατάληξη, προβάλλουν ερωτήματα για το παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας, αν και, πιστεύω, δεν ήταν ο κύριος στόχος του συγγραφέα. Το βέβαιο πάντως είναι ότι οι λάτρεις των θρίλερ θα βρουν εδώ ένα θέμα που θα τους συναρπάσει.

3 σχόλια:

  1. Καλημέρα Κίκα, είχα καιρό να επισκεφτώ το blog σου... Σήμερα μπήκα να δω μήπως έγραψες για το ταξίδι αφενός, και αφετέρου να διαβάσω λεπτομερώς την ανάρτηση σου για το ΚΑΙ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΜΙΛΗΣΑΝ...που προσπαθώ μέρες τώρα να το προχωρήσω και δεν ...μπορώ.. Τα άλλα δύο του Χοσεινί μου άρεσαν πολύ περισσότερο... Όπως είχε συμβεί με τα βιβλία του Θέμελη ....!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα. Για το ταξίδι θα γράψω βέβαια, αλλά χρειάζομαι χρόνο. Απορώ γιατί δεν μπόρεσες να διαβάασειις το " Και τα βουνά μίλησαν". Έχει τα μειονεκτήματά του, γενικά όμως είναι καλό. Δεν μου γράφεις πώς είδες τη σχετική μου ανάρτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ίσως προχωρώντας να μου αρέσει περισσότερο..., δεν ξέρω. Η ανάρτηση σου ήταν καλή, πάντα είναι καλες οι αναρτήσεις σου...., γι αυτό δεν το....σχολίασα

    ΑπάντησηΔιαγραφή