Τα Χριστούγεννα του Ηρακλή Πουαρό

Agatha Christie
Τα Χριστούγεννα του Ηρακλή Πουαρό
Μετ. Χρήστος Καψάλης

Ψυχογιός, 2019 

 Έξω κρύο. Ψιλόβροχο. Μέσα η θαλπωρή του σπιτιού (αν υπάρχει και τζάκι ακόμα καλύτερα). Χριστουγεννιάτικη μουσική. Το ιδανικό σκηνικό για το διάβασμα μιας περιπέτειας του Ηρακλή Πουαρό που διαδραματίζεται κι αυτή χριστουγεννιάτικα. Κι ας ήταν ογδόντα χρόνια πριν...

Είναι παραμονή Χριστουγέννων. Στο μεγάλο του σπίτι ο ηλικιωμένος και ιδιότροπος εκατομμυριούχος Σίμεον Λι, στο οποίο ζει με τον πρωτότοκο γιο του Άλφρεντ και τη σύζυγο του Άφρεντ Λίντια, καλεί και τα άλλα παιδιά του για να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα. Τον Τζορτζ, βουλευτή, και τη σύζυγό του Μάγκταλεν, τον Ντέιβιντ, καλλιτέχνη, που είχε χρόνια να επικοινωνήσει με τον πατέρα του, και τη σύζυγό του Χίλντα και τον Χάρι, "το μαύρο πρόβατο" της οικογένειας. Τέλος, προσκεκλημένη είναι και η Πιλάρ, εγγονή του Σίμεον, που τώρα θα την γνωρίσει μια και η μητέρα της, που τώρα έχει πεθάνει, παντρεύτηκε έναν Ισπανό και είχε φύγει από την Αγγλία. Στα πρόσωπα αυτά θα προστεθεί και ένα απρόσκλητο, ο Στίβεν, γιος ενός άλλοτε συνεταίρου του Σίμεον, που καταφθάνει από τη Νότιο Αφρική. Βεβαίως υπάρχει και πολυάριθμο υπηρετικό προσωπικό. Κι ενώ ετοιμάζονται να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα, μια τρομερή κραυγή τους κάνει όλους να τρέξουν στο δωμάτιο του Σίμεον, όπου τον βρίσκουν νεκρό μέσα σε λίμνη αίματος. Καλείται η αστυνομία και μαζί έρχεται και ο Πουαρό, που έτυχε να φιλοξενείται από τον τοπικό διοικητή. Οι ανακρίσεις αρχίζουν. Ο καθένας από όσους βρίσκονταν στο σπίτι είχε λόγο, είχε κίνητρο να σκοτώσει τον γέρο Σίμεον. Κάποιος είχε οικονομικές δυσχέρειες και μια κληρονομιά θα ήταν ευπρόσδεκτη. Άλλος φοβάται  την αλλαγή της διαθήκης τώρα που εμφανίστηκε και άλλη κληρονόμος. Άλλος δεν μπορεί να ξεχάσει πόσο υπέφερε η μητέρα του (σύζυγος του Σίμεον Λι) από την κακή συμεριφορά του  πατέρα του. Άλλο ερώτημα. Θα μπορούσε ο φόνος να είχε διαπραχθεί από γυναίκα; Και ο Πουαρό, βοηθώντας την αστυνομία, να υποστηρίζει πως πέρα από όλα αυτά η αλήθεια θα βρεθεί προπάντων εξετάζοντας τον χαρακτήρα του θύματος. Βεβαίως ο ένοχος θα βρεθεί στο τέλος, δεν ξέρω όμως πόσοι από τους αναγνώστες θα το είχαν υποπτευθεί.

Πιστεύω ότι η αξία των μυθιστορημάτων της Άγκαθα Κρίστι δεν βρίσκεται μόνο στην αστυνομική πλοκή. Με σκόρπιες  πινελιές διανθίζει τα έργα της με πολλά στοιχεία, σύντομες και εύστοχες παρατηρήσεις. Γράφει για παράδειγμα: "Τα Χριστούγεννα συναντάμε μια έντονη υποκρισία, μια υποκρισία με κίνητρο αγαθό, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν παύει να συνιστά υποκρισία". Άλλοτε χαρακτηρίζει υποτιμητικά τους Άγγλους (κι ας είναι η ίδια Αγγλίδα) κι άλλοτε εκφράζει φεμινιστικές απόψεις: "Ο κόσμος είναι πολύ άδικος απέναντι στις γυναίκες" γράφει κάπου. 

Ένα έργο του 1938 που έχει γίνει ταινία, διασκευάστηκε για την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, το θέατρο και διατηρεί  την ίδια φρεσκάδα ενός σύγχρονου έργου. Αθάνατη Άγκαθα Κρίστι!