Κωνσταντίνος Τζαμιώτης
Η πόλη και η σιωπή
Καστανιώτης, 2013
Η πόλη και η σιωπή
Καστανιώτης, 2013
Διερωτώμαι γιατί μια τόσο ωραία ιδέα, ένα κεντρικό θέμα σύγχρονο, άκρως ενδιαφέρον, να υπονομεύεται από την επεξεργασία του, από τη μετατροπή του σ' ένα φλύαρο και ενίοτε βαρετό και κουραστικό μυθυιστόρημα. Είναι τόσο μεγάλη ανάγκη να αυξάνεται ο αριθμός των σελίδων ή μήπως αυτό είναι το στυλ, το ιδιαίτερο ύφος γραφής του συγγραφέα; Δεν ξέρω γιατί δεν έχω διαβάσει άλλο δικό του βιβλίο.
Μ' αυτή την αυθόρμητη έκρηξη διαμαρτυρίας του προλόγου μου δε σημαίνει ότι το βιβλίο δεν αξίζει. Ίσα-ίσα, πολλές είναι οι αρετές του, μεγάλο το ενδιαφέρον και ο προβληματισμός που δημιουργεί στον αναγνώστη. Εν πρώτοις αποτυπώνει με μια διεισδυτική ματιά τη σύγχρονη Αθήνα, έστω κι αν επικεντρώνεται στη σκοτεινή πλευρά της, στην ασκήμια, στη θλιβερή της όψη. Όμως μέσα απ' αυτή την απαισιόδοξη εικόνα διαισθανόμαστε την αγάπη του συγγραφέα για την πόλη του, την επιθυμία για καλύτερες μέρες, την αχτίδα αισιοδοξίας που εκφράζεται με το χαρακτήρα του ήρωά του, έστω κι αν αυτός αποτελεί εξαίρεση μέσα στο ζόφο που τον περιβάλλει.
Κεντρικό πρόσωπο ένας καθημερινός άνθρωπος, ένας από τα πολλά θύματα της κρίσης που πλήττει τα τελευταία χρόνια την Ελλάδα, ο Αργύρης Τρίκορφος. Ιδιοκτήτης άλλοτε μιας ακμάζουσας βιοτεχνίας κουμπιών, την οποία είχε κληρονομήσει από τον πατέρα του, παντρεμένος με τη Βάσω και πατέρας τριών παιδιών, μετατρέπεται σ' ένα "νεόπτωχο". Η βιοτεχνία του κλείνει, τα χρέη τον πνίγουν, χάνει το διώροφο σπίτι του στην Ηλιούπολη, το εξοχικό του στην Κυλλήνη, τα αυτοκίνητά του, η κόρη του από το ιδιωτικό φοιτά τώρα στο δημόσιο, η γυναίκα του που είχε σπουδάσει παιδαγωγικά αλλά δεν χρειάστηκε ποτέ να δουλέψει, τώρα τυλίγει σουβλάκια σε μια ψησταριά.
Ο Αργύρης, μ' ένα νοικιασμένο ταξί προσπαθεί να τα βγάλει πέρα. Μαζί του, καθώς τριγυρίζει στους δρόμους της Αθήνας, περιδιαβάζουμε κι εμείς σ' αυτή την πόλη που τόσο έχει αλλάξει. Οι εικόνες της ερήμωσης, ειδικά στο κέντρο, κυριαρχούν: "Μήτε οι στομωμένες από σκουπίδια σχάρες των υπονόμων, τα εγκαταλελειμμένα οχήματα με τα σπασμένα παράθυρα, που αφέθηκαν να εκθρέψουν την έμφυτη ροπή στην ευκολία των περαστικών μέχρι που κατάντησαν κάδοι σκουπιδιών, οι κουρελιασμένες τέντες σε μπαλκόνια γεμάτα παλιοπράματα που τα έκαναν να μοιάζουν με κρεμαστές χωματερές, οι αμπαρωμένες πόρτες και τα χτισμένα παράθυρα των ακατοίκητων σπιτιών που προσπαθούσαν να κρατήσουν έξω από ντουβάρια σκέτα όσους είχαν ακόμη λιγότερα, τα παρατημένα μικρομάγαζα με τα μουντζουρωμένα από καλλιτέχνες του ποδαριού ρολά, ήταν εικόνες που μπορούσαν να τον αποθαρρύνουν".
Οι κάθε λογής επιβάτες που μεταφέρει δίνουν αφορμή για συζητήσεις, αποτυπώνοντας, πέρα από το περιβάλλον και την ψυχολογία των ανθρώπων. Ώσπου μια μέρα βρίσκει στο ταξί του ένα τσαντάκι μ' ένα τεράστιο χρηματικό ποσό. Είναι σχεδόν 350 χιλιάδες ευρώ. Αδύνατο βέβαια να ξέρει ποιος από όλους τους επιβάτες της ημέρας είναι πιθανό να το έχασε. Τι θα κάνει λοιπόν; Είναι ένα ποσό το οποίο μπορεί να λύσει σχεδόν όλα του τα προβλήματα. Θα το παραδώσει στην αστυνομία ή θα το κρατήσει; Χωρίς να πει τίποτα σε κανένα προβληματίζεται για ένα βράδυ. Η απόφασή του τελικά θα επηρεάσει καταστροφικά ολόκληρη τη ζωή του. Δεν θα αποκαλύψω τι τελικά συνέβη, αφήνοντας την ενδιαφέρουσα συνέχεια στον αναγνώστη.
Ο librofilo στη δική του ωραία παρουσίαση του βιβλίου υποστηρίζει ότι θα ήταν καλύτερα αν το βιβλίο ήταν κατά το ένα τρίτο μικρότερο. Συμφωνώ απόλυτα μαζί του.
(ebook)
Σημ. Επιτέλους μια ουσιαστική διαφορά στην τιμή μεταξύ του έντυπου (18.22 ευρώ) και του ηλεκτρονικού βιβλίου (9.90). Μακάρι να ακολουθήσουν και άλλοι τίτλοι και να μην είναι η διαφορά μόνο 3-4 ευρώ ή και λιγότερο.
Σημ. Επιτέλους μια ουσιαστική διαφορά στην τιμή μεταξύ του έντυπου (18.22 ευρώ) και του ηλεκτρονικού βιβλίου (9.90). Μακάρι να ακολουθήσουν και άλλοι τίτλοι και να μην είναι η διαφορά μόνο 3-4 ευρώ ή και λιγότερο.
Thanks Paulo.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναγνώστρια,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα.
Κι εγώ απηύδησα με το βιβλίο, όσο έβλεπα σελίδες επί σελίδων να αφηγούνται λεπτομερώς και χωρίς πύκνωση τις λεπτομέρειες, τις σκηνές, τα επεισόδια.
Κι αυτό το μειονέκτημα, νομίζω, ισοπεδώνει όλη τη σύλληψη.
Πάντα η επιβεβαίωση της δικής μου ματιάς (προπάντων όταν προέρχεται από blogger ιδιαίτερα εκτιμώ) μου δίνει μεγάλη ικανοποίηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου.
Συμφωνώ με τους αγαπητούς μας φίλους Κίκα μου, η φλυαρία κουράζει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ, βλέπω ότι το βιβλίο διαβάστηκε αρκετά. Εμένα μου άρεσε βρε παιδιά, στην αρχή με ξένισε λιγάκι αλλά μετά δεν το βρήκα φλύαρο, οι λεπτομέρειες του έδιναν περισσότερο βάθος...
ΑπάντησηΔιαγραφή