Καλώς σας βρήκα

Ποτέ δεν είχα φανταστεί πως θα υπήρχε μέρα στη ζωή μου που δεν θα μπορούσα να διαβάσω λίγες έστω σελίδες. Να όμως που συνέβη κι αυτό. Μπαίνοντας στο νοσοκομείο κουβάλησα μαζί μου κι ένα ογκώδες βιβλίο, μήπως και ένα μικρότερο δεν θα με έφτανε τη μια βδομάδα που θα παρέμενα εκεί! Κι όμως δεν μπόρεσα ούτε καν να το ανοίξω. Όχι μόνο την πρώτη μέρα που πέρα από τις ώρες της εγχείρησης βρισκόμουν σε καταστολή, ούτε τη δεύτερη μέρα από την οποία δεν θυμάμαι τίποτα, αλλά ούτε και τις υπόλοιπες μέρες. Άλλοι μου έλεγαν ότι έφταιγε η επίδραση του αναισθητικού, άλλοι ο πόνος. Μπορεί κι αυτά. Όμως η ζωή στο νοσοκομείο έχει μια άλλη διάσταση, ο χρόνος δεν καταμερίζεται όπως στη συνήθη καθημερινότητα. Εκεί αλλιώς μετρούνται οι ώρες. Τώρα είναι η ώρα που πρέπει να πάρεις το τάδε φάρμακο, που θα σου βάλουν τη δείνα ένεση, που θα περάσει ο γιατρός, που θα σου πάρουν την πίεση και τη θερμοκρασία, που μετράς τις ώρες πότε θα σε αποσυνδέσουν από το μηχάνημα, πότε θα σου βγάλουν τον ορρό, πότε θα σου αφαιρέσουν το ένα ή το άλλο σωληνάκι, πότε η φυσιοθεραπεύτρια θα σου κάνει ασκήσεις αναπνοής, πότε θα κάνεις τα πρώτα βήματα κ.ο.κ.

Ήρθε η δεύτερη βδομάδα, στο σπίτι πια, για να μπορέσω σιγά-σιγά ν' αρχίσω να συγκεντρώνομαι στις σελίδες ενός βιβλίου. Κι ακόμη μέχρι σήμερα, 5η εβδομάδα της επέμβασης, δεν έχω την απαιτούμενη δύναμη συγκέντρωσης για να γράψω, όπως άλλοτε τις απόψεις μου για ένα βιβλίο. Περιορίζομαι λοιπόν εδώ όχι μόνο να σας ευχαριστήσω θερμά, τόσο για τις θετικές σας σκέψεις που τόσο με βοήθησαν, όσο και για τις ευχές σας που με κατασυγκίνησαν, αλλά και να σας ενημερώσω με μεγάλη συντομία για τα διαβάσματά μου αυτών των ημερών, ελπίζοντας ότι σύντομα θα επανέλθω στις συνήθεις μου αναρτήσεις. Διάβασα λοιπόν τα εξής: Νίκος Διακογιάννης, Τέρα Άμου (Αρμός, 2007), ένα συμπαθές βιβλίο με κέντρο δράσης τη Νίσυρο, Θοδωρής Παπαθεοδώρου, Οι κόρες της λησμονιάς (Ψυχογιός, 2009), εξαιρετικό βιβλίο με θέμα τον εμφύλιο, για το οποίο προαναγγέλλεται και δεύτερο μέρος, Γιόλα Παπαδοπούλου, Κρατήσου απ' τα όνειρά σου (Ωκεανίδα 2010), βιβλίο που πέρα από το ενδιαφέρον του μύθου εισάγει τον αναγνώστη στην κατανόηση μιας παρεξηγημένης αρρώστιας, Ντον Ντελίλλο, Άνθρωπος σε πτώση, Εστία 2010, ακόμη ένα βιβλίο για τις συνέπειες της 11ης Σεπτεμβρίου, Σταυρούλα Σκαλίδη, Προδοσία και εγκατάλειψη (Πόλις, 2008), μια πρωτότυπη νουβέλα για τη σύγχρονη Αθήνα.

Για μερικά απ' αυτά τουλάχιστον θα επανέλθω εκτενέστερα, αν δεν με παρασύρουν στο μεταξύ νεότερα διαβάσματα.

Για άλλη μια φορά σας ευχαριστώ.