Τρίτη, Μαΐου 11, 2010

Καλώς σας βρήκα

Ποτέ δεν είχα φανταστεί πως θα υπήρχε μέρα στη ζωή μου που δεν θα μπορούσα να διαβάσω λίγες έστω σελίδες. Να όμως που συνέβη κι αυτό. Μπαίνοντας στο νοσοκομείο κουβάλησα μαζί μου κι ένα ογκώδες βιβλίο, μήπως και ένα μικρότερο δεν θα με έφτανε τη μια βδομάδα που θα παρέμενα εκεί! Κι όμως δεν μπόρεσα ούτε καν να το ανοίξω. Όχι μόνο την πρώτη μέρα που πέρα από τις ώρες της εγχείρησης βρισκόμουν σε καταστολή, ούτε τη δεύτερη μέρα από την οποία δεν θυμάμαι τίποτα, αλλά ούτε και τις υπόλοιπες μέρες. Άλλοι μου έλεγαν ότι έφταιγε η επίδραση του αναισθητικού, άλλοι ο πόνος. Μπορεί κι αυτά. Όμως η ζωή στο νοσοκομείο έχει μια άλλη διάσταση, ο χρόνος δεν καταμερίζεται όπως στη συνήθη καθημερινότητα. Εκεί αλλιώς μετρούνται οι ώρες. Τώρα είναι η ώρα που πρέπει να πάρεις το τάδε φάρμακο, που θα σου βάλουν τη δείνα ένεση, που θα περάσει ο γιατρός, που θα σου πάρουν την πίεση και τη θερμοκρασία, που μετράς τις ώρες πότε θα σε αποσυνδέσουν από το μηχάνημα, πότε θα σου βγάλουν τον ορρό, πότε θα σου αφαιρέσουν το ένα ή το άλλο σωληνάκι, πότε η φυσιοθεραπεύτρια θα σου κάνει ασκήσεις αναπνοής, πότε θα κάνεις τα πρώτα βήματα κ.ο.κ.
Ήρθε η δεύτερη βδομάδα, στο σπίτι πια, για να μπορέσω σιγά-σιγά ν' αρχίσω να συγκεντρώνομαι στις σελίδες ενός βιβλίου. Κι ακόμη μέχρι σήμερα, 5η εβδομάδα της επέμβασης, δεν έχω την απαιτούμενη δύναμη συγκέντρωσης για να γράψω, όπως άλλοτε τις απόψεις μου για ένα βιβλίο. Περιορίζομαι λοιπόν εδώ όχι μόνο να σας ευχαριστήσω θερμά, τόσο για τις θετικές σας σκέψεις που τόσο με βοήθησαν, όσο και για τις ευχές σας που με κατασυγκίνησαν, αλλά και να σας ενημερώσω με μεγάλη συντομία για τα διαβάσματά μου αυτών των ημερών, ελπίζοντας ότι σύντομα θα επανέλθω στις συνήθεις μου αναρτήσεις. Διάβασα λοιπόν τα εξής: Νίκος Διακογιάννης, Τέρα Άμου (Αρμός, 2007), ένα συμπαθές βιβλίο με κέντρο δράσης τη Νίσυρο, Θοδωρής Παπαθεοδώρου, Οι κόρες της λησμονιάς (Ψυχογιός, 2009), εξαιρετικό βιβλίο με θέμα τον εμφύλιο, για το οποίο προαναγγέλλεται και δεύτερο μέρος, Γιόλα Παπαδοπούλου, Κρατήσου απ' τα όνειρά σου (Ωκεανίδα 2010), βιβλίο που πέρα από το ενδιαφέρον του μύθου εισάγει τον αναγνώστη στην κατανόηση μιας παρεξηγημένης αρρώστιας, Ντον Ντελίλλο, Άνθρωπος σε πτώση, Εστία 2010, ακόμη ένα βιβλίο για τις συνέπειες της 11ης Σεπτεμβρίου, Σταυρούλα Σκαλίδη, Προδοσία και εγκατάλειψη (Πόλις, 2008), μια πρωτότυπη νουβέλα για τη σύγχρονη Αθήνα.
Για μερικά απ' αυτά τουλάχιστον θα επανέλθω εκτενέστερα, αν δεν με παρασύρουν στο μεταξύ νεότερα διαβάσματα.
Για άλλη μια φορά σας ευχαριστώ. 

17 σχόλια:

  1. Καλώς σε βρήκαμε κι εμείς. Μόνο περαστικά να ευχηθώ. Και η συγκέντρωση και η όρεξη για διάβασμα θα ξανάρθουν.... Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κίκα καλοσώρισες στον κόσμο της πλοκοπαρέας και πάλι. Όλα τώρα θα μοιάζουν σαν ένα παραμύθι που το διάβασες κάπου κάποτε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλώς ορίσατε και πάλι! Κάθε μέρα παρακολουθούσα να δω πότε θα υπάρξει η ανάρτηση που θα σήμαινε την επιστροφή σας! Γερή και σιδερένια να είστε! Όσο για βιβλία και αναρτήσεις... δεν τελειώνουν ποτέ!!(ευτυχώς!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κίκα καλωσόρισες και πάλι!
    Εύχομαι κι εγώ ταχεία ανάρρωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ Κατερίνα, Γιόλα, Λένα. Για άλλη μια φορά σας ευχαριστώ. Σας παρακολουθώ τακτικά έστω κι ανδεν αφήνω πάντα σχόλια. Καλοτάξιδα τα καινούρια σας βιβλία, αγαπητές Λένα και Γιόλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπητέ Γιάννη, σε χαιρετώ και σ' ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. αγαπητή κυρία Κίκα εύχομαι ολόψυχα σιδερένια!!!!!!

    περαστικά και καλές αναγνώσεις παρέα με τα εγγόνια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πάντα καλά να είσαι Κίκα μας. Πολλούς χαιρετισμούς και ευχές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κίκα μου, καλή μου.
    Σιδερένια!
    Περίμενα κάθε μέρα να δω ανάρτησή σου. Χαίρομαι που σε ξαναβρίσκουμε στη γνωστή σελίδα,που εμένα μου κρατά συντροφιά με τη μουσική της σχεδόν τις πιο πολλές ώρες που είμαι στο γραφείο, γιατί έχω συνηθίσει να διορθώνω εκθέσεις και διαγωνίσματα με την απαλή μουσική σου.

    Η Παναγία μας να σε βοηθήσει να επανέλθεις γρήγορα στις αγαπημένες σου συνήθειες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος12:17 μ.μ.

    Καλή ανάρρωση αναγνώστρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Περαστικά και από μένα. Καλώς όρισες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Όπως και να 'χει, ευχαριστώ άγνωστε ΣΥΝ. Αν είσαι ο osr μου είσαι αρκετά γνωστός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ Φοίβος: Φοίβο μου σ' ευχαριστώ τόσο για τις ευχές όσο και για τις ωραίες αναρτήσεις σου για τις οποίες δεν παραλείπεις να μας ενημερώνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αγαπητή Κατερίνα της ΕΛΑΙΑ. Θερμά ευχαριστώ όχι μόνο για τις ευχές αλλά και για την ευκαιρία να γνωρίσω το ενδιαφέρον μπλογκ σου. Σπεύδω να το προσθέσω στους συνδέσμους μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ζήνα μου, κανονική ανάρτηση δεν έκανα ακόμη, ελπίζω όμως σύντομα. Σ' ευχαριστώ για όλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αγαπητή Angel, οι ευχές από ένα τέτοιο μπλογκ ιδιαιτέρως σημαντικές. Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή