Το δαχτυλίδι

Πρόσφατα ο Γιώργος Παπαδόπουλος, ιδρυτής των εκδόσεων «Διόπτρα», εξέδωσε ένα δικό του βιβλίο, το μυθιστόρημα «Το δαχτυλίδι», που θα παρουσιαστεί σε λίγες μέρες και στην Κύπρο. Με την ευκαιρία αυτή ο κ. Παπαδόπουλος είχε την καλοσύνη να απαντήσει σε μερικά ερωτήματα για το blog μου.

Κύριε Παπαδόπουλε,

Ο εκδοτικός οίκος Διόπτρα είναι πολύ γνωστός, λίγοι όμως, φαντάζομαι, γνωρίζουν τον ιδρυτή του. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για τον εαυτό σας;

ΑΠ. Γεννήθηκα στην Κύπρο το 1941. Σε ηλικία 15 ετών ορκίστηκα στην ΕΟΚΑ, που πολεμούσε  εναντίον των Άγγλων, για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.

Το 1959, με υποτροφία του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας σπούδασα ηλεκτρονικά. Δούλεψα στην Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (CYTA), μέχρι το 1966, οπότε μετανάστευσα στον Καναδά. Δύο χρόνια αργότερα διορίστηκα καθηγητής ηλεκτρονικών στο Danforth Technical School του Τορόντο.

Τον Φεβρουάριο του 1974 επιστρέψαμε οικογενειακώς στην Αθήνα για να σπουδάσουν τα παιδιά μου σε ελληνικά σχολεία και να φοιτήσω κι εγώ στη Νομική Σχολή Αθηνών.

Σ’ αυτό το διάστημα της φοίτησής μου ξεκίνησα ως πλασιέ βιβλίων και το 1978, πριν από 35 χρόνια, ίδρυσα τις Εκδόσεις Διόπτρα, που –όπως λέτε κι εσείς– έχει καταξιωθεί και βρίσκεται μεταξύ των πρώτων εκδοτικών οίκων της Ελλάδας.

 «Το δαχτυλίδι» είναι το πρώτο σας βιβλίο. Τι σας έκανε να στραφείτε, πέρα από τις εκδόσεις, και στη συγγραφή;

ΑΠ. Η ζωή ενός ανθρώπου καθορίζεται από τις επιλογές που κάνει κάθε φορά, και το πώς αποφασίζει κανείς τι να επιλέξει και τι να κάνει. Κι αυτά εξαρτώνται από όσα έφερε μαζί του μέσω των γονιδίων και όχι μόνο, αλλά και όσα έζησε στη ζωή του, ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Τα πιστεύω και οι πεποιθήσεις μας, επομένως καθορίζουν τα βήματα της ζωής μας. Από όσα ανέφερα νωρίτερα, καταλαβαίνετε ότι έχω κάνει πολλές αλλαγές στη ζωή μου. Το ΤΕΛΟΣ του καθετί στη ζωή μας είναι η ΑΡΧΗ κάποιου άλλου.

Λίγο πριν συνταξιοδοτηθώ, στα 70 μου χρόνια, διάφορα περιστατικά που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς τυχαία ή συμπτώσεις με οδήγησαν στο να αποφασίσω να γράψω ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ. Θεώρησα πως έπρεπε να δοθεί μια απάντηση σε εκείνους που με ρωτούσαν συχνά: «Και τι έκαναν οι Κύπριοι για την Ελλάδα;», αλλά και για τις αξίες μας που θυσιάσαμε στο βωμό της εύκολης ζωής και της καλοπέρασης.

Γιατί στο όνομά σας προσθέτετε δίπλα από το Γιώργος Παπαδόπουλος το «Κυπραίος»;

ΑΠ. Πολλοί με ρωτούν αν το «Κυπραίος» προστέθηκε για να μη με συνδέουν οι αναγνώστες με τον άλλο… Γεώργιο Παπαδόπουλο. Αντιλαμβάνεστε Ποιον εννοώ. Όχι δεν είναι αυτός ο λόγος. Από τις τελευταίες τάξεις του εξαταξίου Γυμνασίου έστελνα στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ της Λευκωσίας ανταποκρίσεις γύρω από διάφορα θέματα με το «ψευδώνυμο» Κυπραίος. Το χρησιμοποίησα και για κάποια ποιήματά μου που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Times of Cyprus.

Στο διάστημα που έζησα στον Καναδά είχα αρθρογραφήσει στις εφημερίδες ΑΤΛΑΝΤΙΣ και ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ και εξέδιδα την ολιγοσέλιδη εφημερίδα ΕΠΑΛΞΙΣ χρησιμοποιώντας αυτό το «δημοσιογραφικό ψευδώνυμο». Το ίδιο έκανα και στο Περιοδικό ΒΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ που εξέδιδαν οι Εκδόσεις Διόπτρα τα έτη 1984-1985. Θέλησα, λοιπόν, να διατηρήσω το ίδιο ψευδώνυμο και στο ΔΑXΤΥΛΙΔΙ. 

Διαβάζω τώρα το βιβλίο σας και το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον. Εγώ όμως είμαι Κυπρία. Πιστεύετε ότι θα μπορούσε να ενδιαφέρει και το ευρύτερο ελλαδικό κοινό;

ΑΠ. Σκοπός της συγγραφής του βιβλίου μου ήταν να διαβαστεί όχι μόνο από τους Κυπρίους, αλλά, κυρίως θα έλεγα, από τους Ελλαδίτες, που δεν είχαν την ευκαιρία ούτε μέσα από τα σχολεία ούτε μέσα από τα έντυπα και τα ηλεκτρονικά μέσα να πληροφορηθούν για τη συνεισφορά των Κυπρίων στους αγώνες του έθνους. Με πολλή ικανοποίηση μπορώ να σας πω σήμερα ότι σε διάστημα μικρότερο του ενός μήνα που βρίσκεται το βιβλίο στα βιβλιοπωλεία, τα 3.000 αντίτυπα που αρχικά εκδόθηκαν έχουν εξαντληθεί και προχωράμε ήδη στη 2^η έκδοσή του. Είμαι λοιπόν σίγουρος ότι το βιβλίο θα διαβαστεί και στην Ελλάδα.   

Και μια τελευταία ερώτηση γενικότερης φύσης. Γιατί οι εκδοτικοί οίκοι είναι τόσο επιφυλακτικοί στην έκδοση των βιβλίων τους και σε ηλεκτρονική μορφή; Προσωπικά αγαπώ πολύ τα e-books, αλλά δύσκολα βρίσκω αξιόλογα ηλεκτρονικά βιβλία.

ΑΠ. Στην Ελλάδα η αγορά του ηλεκτρονικού βιβλίου βρίσκεται ακόμα στα σπάργανά της σε αντίθεση με την αμερικανική και τη βρετανική. Αυτό σημαίνει πως ο αριθμός των «αντιτύπων» που αναμένεται να αγοραστούν θα είναι μικρός.

Ένας άλλος λόγος είναι ότι απαιτείται μια ειδική επεξεργασία των ηλεκτρονικών αρχείων στην οποία πρέπει να προβεί ο εκδότης. Η διαδικασία αυτή, σε συνδυασμό και με τον αριθμό αντιτύπων που υπολογίζει ότι θα πωληθούν, ίσως αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την ηλεκτρονική έκδοση.

Ένας τρίτος, σοβαρός λόγος είναι ότι για πολλούς τίτλους βιβλίων που εκδόθηκαν παλαιότερα ο εκδότης δεν διαθέτει ηλεκτρονικό αρχείο και κάνει τις ανατυπώσεις του με τα υπάρχοντα φιλμ των βιβλίων, είτε τα ηλεκτρονικά αρχεία που έχει είναι από προγράμματα που δεν συνεργάζονται με τα εξειδικευμένα προγράμματα για τα ηλεκτρονικά βιβλία.

Εμείς, στις εκδόσεις Διόπτρα φροντίζουμε ώστε οι νέοι μας τίτλοι να εκδίδονται και σε ηλεκτρονική μορφή, η οποία –να τονίσω– είναι πολύ πιο προσιτή, οικονομικά, για τον αναγνώστη. 

Σας ευχαριστώ πολύ κ. Παπαδόπουλε. Θα σας περιμένουμε στην Κύπρο.