Με τη φλόγα στην καρδιά

Λίγες μέρες προτού πέσει τυχαία στα χέρια μου το εκδομένο από το 2002 στα ελληνικά βιβλίο "Με τη φλόγα στην καρδιά" (Ωκεανίδα), προσπέρασα χωρίς να δώσω ιδιαίτερη σημασία μια είδηση που μιλούσε για κάποια Μπετανκούρ, η οποία κρατείται αιχμάλωτη από το 2002, από ένοπλες ομάδες της χώρας της, της Κολομβίας, και ότι καταβάλλονται διεθνώς πολλές προσπάθειες για απελευθέρωσή της, καθώς μάλιστα η υγεία της έχει κλονιστεί. Όταν όμως διάβασα το βιβλίο, τότε η κρατούμενη έπαψε να είναι "κάποια Μπετανκούρ". Ήταν πια για μένα ένα αληθινό πρόσωπο, μια αγωνίστρια που έπεσε θύμα του αγώνα της ενάντια στη διαφθορά και τα καρτέλ των ναρκωτικών στην Κολομβία και για επικράτηση της πραγματικής δημοκρατίας στη μακρινή και άγνωστή μας αυτή χώρα.

Το βιβλίο της, που εκδόθηκε λίγο προτού εκείνη απαχθεί, είναι πραγματικά γραμμένο "με τη φλόγα στην καρδιά". Με πάθος, με αγάπη για την πατρίδα της, με αφοσίωση σ' ένα αγώνα που ξέρει ότι βάζει σε κίνδυνο τη ζωή της και τη ζωή της οικογένειάς της. Γεννημένη το 1961 στην Μποκοτά, ακολουθεί μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια τον πατέρα της στη Γαλλία, όπου εκέινος στέλλεται ως πρέσβυς της Ουνέσκο. Μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον πολιτικών και διανοουμένων (ο πατέρας της θα γίνει αργότερα υπουργός και η μητέρα της γερουσιαστής), παίρνει γαλλική παιδεία, παντρεύεεται ένα Γάλλο διπλωμάτη και αποκτά δυο παιδιά. Δεν διαστάζει όμως να τα διακινδυνέψει όλα και ν' αρχίσει να αγωνίζεται για την εξυγίανση της πολιτικής ζωής της χώρας της. Βάζει πρώτα υποψηφιότητα για βουλευτής. Είναι εντυπωσιακή η προσπάθειά της που ξεκινά από το μηδέν, χωρίς κόμμα, χωρίς οικονομικούς πόρους, χωρίς πολιτικό γραφείο. Στην προεκλογική της εκστρατεία στέκεται στους δρόμους και μοιράζει...προφυλακτικά. "Η διαφθορά είναι το AIDS των Κολομβιανών", ο κόσμος θα κάνει αμέσως τη σύγκριση και θα πάρει το μήνυμα.

Η καμπάνια πετυχαίνει. Εκλέγεται. Καινούριος αγώνας μέσα στη βουλή, όπου η πλειοψηφία των βουλευτών είναι αγορασμένοι από τους εμπόρους ναρκωτικών. Την απειλούν, φοβάται για τα παιδιά της, τα φυγαδεύει στη Ν. Ζηλανδία, όπου ζει ο άντρας της (έχει στο μεταξύ χωρίσει) και συνεχίζει. Αργότερα θα εκλεγεί γερουσιαστής, για τις ιδέες και τα πιστεύω της θα κηρύξει κάποια στιγμή και απεργία πείνας, θα εκθέσει όχι μόνο με τις αγορεύσεις της, αλλά και με το πρώτο της βιβλίο ("Ναι, γνώριζε") τους διεφθαρμένους πολιτικούς και τον ίδιο τον πρόεδρο της χώρας, τον Ερνέστο Σαμπέρ. Δυο φορές η μαφία προσπάθησε να τη σκοτώσει, όμως εκέινη εξακολούθησε τον αγώνα, για να απαχθεί τελικά, όταν έβαλε υποψηφιότητα για την προεδρία της χώρας.

Το "Με τη φλόγα στην καρδιά" δεν είναι μυθιστόρημα. Είναι ένα συναρπαστικό αυτοβιογραφικό ντοκουμέντο, γραμμένο με ύφος λογοτεχνικό, με ζωντάνια και με το πάθος μιας γυναίκας που έβαλε πάνω από τον εαυτό της την πατρίδα της, πάνω από το άτομο το σύνολο.