Σάββατο, Δεκεμβρίου 27, 2008

Θαμμένα μυστικά

Από πολύ παλιά, μια αναγνωστική πολυτέλεια που επέτρεπα στον εαυτό μου τις μέρες αυτές των Χριστουγέννων, ήταν να βυθίζομαι στη μαγεία και το μυστήριο ενός καλού αστυνομικού μυθιστορήματος. Λέω "πολυτέλεια" γιατί ένα αστυνομικό μυθιστόρημα δεν έχει να σου προσφέρει τίποτε ουσιαστικότερο πέρα από λίγες ώρες ευχαρίστησης. Κι όταν προπάντων ήμουν στη "μαχόμενη" εκπαίδευση, όταν πλήθος βιβλία που έπρεπε να διαβάσω στοιβάζονταν πλάι μου, ναι, ήταν πολυτέλεια τα αστυνομικά, για την οποία όχι σπάνια ένιωθα τύψεις. Όμως η συνήθεια έμεινε. Και τώρα, όταν όλοι φύγουν, ή όταν εγώ γυρίσω από μια πρόσκληση, αυτό το χριστουγεννιάτικο, κρύο κατά κανόνα απομεσήμερο, μες στην απόλυτη ησυχία του σπιτιού, βυθίζομαι με απόλαυση στις σελίδες του αστυνομικού μυθιστορήματος.
Φέτος, αυτό που μου κράτησε συντροφιά (το τέλειωσα σ' ένα βράδυ και μια μέρα) ήταν το "Θαμμέμα μυστικά" της Ρουθ Ρέντελ (Μεταίχμιο, 2008, μετ. Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος). Είναι το πρώτο βιβλίο αυτής της συγγραφέως που διαβάζω, αλλά μου φαίνεται δεν θα είναι και το τελευταίο. Γεννημένη το 1930, έχοντας γράψει πάνω από πενήντα μυθιστορήματα, θεωρείται κάτι σαν διάδοχος της Άγκαθα Κρίστι. Μου άρεσε το βιβλίο, μου άρεσε το στυλ της γραφής της, μου άρεσε γιατί όπως και άλλα αστυνομικά στις μέρες μας δεν περιορίζονται στους φόνους και στην προσπάθεια ανεύρεσης των ενόχων, αλλά εμπλέκουν και άλλα στοιχεία, κοινωνικά, πολιτιστικά κ.λπ.
Στα "Θαμμένα μυστικά" ένας άντρας, ψάχνοντας με το σκύλο του για μανιτάρια-τρούφες σ' ένα χωράφι σε κάποια αγροτική περιοχή της Αγγλίας, αντί για τρούφες ξεθάβει ένα χέρι. Η αστυνομία ειδοποιείται, οι έρευνες αρχίζουν. Επικεφαλής είναι ο επιθεωρητής Γουέξφορντ. Η ιατροδικαστική έρευνα φανερώνει ότι ο σκελετωμένος νεκρός έχει πεθάνει πριν από 11 χρόνια περίπου, αλλά ούτε η αιτία θανάτου ούτε η ταυτότητα του νεκρού είναι γνωστά. Η ομάδα του Γουέξφορντ προσπαθεί να τα εξακριβώσει, πράγμα καθόλου εύκολο. Σε ποιον ανήκει το χωράφι; Τι συνέβαινε εκεί πριν από 11 χρόνια; Ποιες εξαφανίσεις προσώπων είχαν αναφερθεί τότε; Κι ενώ η έρευνα συνεχίζεται, ένα δεύτερο πτώμα εντοπίζεται στην αποθήκη ενός εγκαταλελειμμένου μικρόυ σπιτιού που ήταν κτισμένο στο ίδιο χωράφι. Ποιος είναι ο δεύτερος νεκρός; Συνδέονται οι δυο θάνατοι, νοουμένου ότι ο δεύτερος συνέβη τρία χρόναι μετά τον πρώτο; Σιγά-σιγά, μεθοδικά η έρευνα προχωρεί και βεβαίως, όπως συμβαίνει σε όλα τα αστυνομικά μυθιστορήματα, το μυστήριο λύνεται στις τελευταίες σελίδες, αν και ένας έμπειρος αναγνώστης αρχίζει να υποψιάζεται τη λύση πολύ νωρίτερα.
Όμως, όπως ήδη ανέφερα, στην αστυνομική ιστορία εμπλέκονται και άλλα θέματα. Εδώ έχουμε το θέμα του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων που ορισμένοι λαοί, εδώ οι Σομαλοί, εξακολουθούν να τηρούν, έστω κι αν ζουν σε μια ευρωπαϊκή χώρα όπως η Αγγλία, που απαγορεύει με ποινή πολύχρονης φυλάκισης το άγριο αυτό έθιμο. Ακόμα τίθεται το θέμα του ρατσισμού, το θέμα της πνευματικής ιδιοκτησίας, της λογοκλοπής κ.ά.
Είμαι βέβαιη πως οι θιασώτες της αστυνομικής λογοτεχνίας θα απολαύσουν το βιβλίο.
Άλλη παρουσίαση επίσης εδώ.


7 σχόλια:

  1. Οι χριστουγεννιάτικες στιγμές παρέα με ένα βιβλίο είναι απλά απόλαυση.
    Χαίρομαι που απόλαυσες αυτήν την πολυτέλεια αν και πάντα ένα βιβλίο έχει κάτι να σου προσφέρει, έστω χαρά.
    Την καλημέρα μου και τις ευχές μου για χρόνια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα. Χρόνια πολλά κι από εδώ. Δεν είμαι θαυμαστής-αναγνώστης των αστυνομικών βιβλίων, όμως όταν περιέχουν και άλλα στοιχεία, πέραν του μυστηρίου της ιστορίας - του να μαντέψουμε ποιος είναι ο/η δολοφόνος κλπ - τότε ασφαλώς αποκτά μια άλλη αξία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @librarian and Mike.
    Θερμές ευχές και από μένα. Ναι, το απόλαυσα το βιβλίο. Μου αρέσουν τα αστυνομικά έστω κι αν είναι του παλαιότερου τύπου που δεν έχουν άλλα στοιχεία πέρα από την αστυνομική πλοκή.Πώς μπορώ να ξεχάσω την απόλαυση που μου χάρισε η Άγκαθα Κρίστι, για παράδειγμα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αν καταφέρω να βρω λίγες ώρες απομόνωσης παρέα μ' ένα βιβλίο αυτές τις Χριστουγεννιάτικες μέρες να είσαι σίγουρη πως θα είναι το πιο ακριβό δώρο που θα μπορούσα να προσφέρω στον εαυτό μου. Και γιατί όχι αστυνομικό!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γεια σου, Γιόλα μου. Το να βρούμε λίγες ώρες απομόνωσης νομίζω ότι συχνά εξαρτάται κι από μας. Ναι, είναι πράγματι ωραίο χριτουγεννιάτικο δώρο που αξίζει να προσφέρουμε στον εαυτό μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλή χρονιά, με ευτυχία και επιτυχίες. Και με καλά βιβλία, φυσικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ καλή η Ρουθ Ρέντελ η οποία υπογράφει και ως Μπάρμπαρα Βάιν όταν τα βιβλία της είναι πιο ψυχογραφικά (Το θέατρο του πεπρωμένου, Η επέτειος της Ζενεβιέβ είναι κατά τη γνώμη μου τα καλύτερα!) Να΄σαι καλά αναγνώστρια, διαβάζω πολλά από τα βιβλία ΄που εσύ μας προτείνεις (προσεχώς στο blog μας)!
    Χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλους!

    Χριστίνα Παπαγγελή

    ΑπάντησηΔιαγραφή