Πέμπτη, Ιανουαρίου 15, 2009

Άρωμα Ισπανίας

Δεν θα απορούσα καθόλου αν σε 1-2 χρόνια η Βικτόρια Χίσλοπ έριχνε στην αγορά ακόμα ένα μπεστ σέλλερ μετά το "Νησί" και το "Γυρισμό" (Διόπτρα, 2008, μετ. Μιχάλης Δελέγκος), ούτε θα παραξενευόμουν αν μάθαινα ότι παρακολούθησε μαθήματα δημιουργικής γραφής. Με πανομοιότυπη τεχνική πορεύεται και, στηριγμένη σε πραγματολογικά στοιχεία (λέπρα-ισπανικός εμφύλιος), υφαίνει μια εύπεπτη, ευπώλητη ιστορία.
Και στα δυο βιβλία έχουμε μια νεαρή Αγγλίδα που αγνοεί το παρελθόν της μητέρας της, μεταβαίνει στον τόπο καταγωγής της (της μητέρας), στο μεν "Νησί "εμπρόθετα, γιατί ξέρει τις ελληνικές ρίζες, στο δε "Γυρισμό" εντελώς τυχαία, αφού, αν και η ηρωίδα, η Σόνια, ήταν 15 χρονών όταν πέθανε η μητέρα της, δεν είχε ιδέα για την καταγωγή της, πράγμα ασφαλώς απίθανο, αλλά, έστω, ας το δεχτούμε. Και στα δυο βιβλία οι ηρωίδες συναντούν κάποιον (μια παλιά φίλη στο πρώτο, τον νεανικό έρωτα στο δεύτερο) που τους αφηγείται όλη την ιστορία.
Για να μην είμαι όμως άδικη, βρήκα το "Γυρισμό" καλύτερο, πιο ώριμο από το "Νησί". Ειδικά στο πρώτο μέρος όπου η Σόνια, που αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα στο γάμο της, έρχεται με μια φίλη της για διακοπές στη Γρανάδα, η ατμόσφαιρα και η περιγραφή της σύγχρονης πόλης είναι ελκυστικές. Διάβασα με ενδιαφέρον αυτό το μέρος, ίσως γιατί η Γρανάδα είναι από τις αγαπημένες μου πόλεις, όσο λίγο κι αν κράτησε η επίσκεψή μου εκεί.
Πολλά στοχεία επίσης του εμφυλίου προσφέρονται στον αναγνώστη, θα μπορούσαν όμως, πιστεύω, να αξιοποιηθούν περισσότερο (θεωρώ ασέβεια να συγκρίνω με το "Για ποιον χτυπά η καμπάνα"). Χρειάζεται ακόμη εκ μέρους του αναγνώστη αποδοχή της συγγραφικής σύμβασης, με βάση την οποία όλο το δεύτερο μέρος, κάπου 300 σελίδες, αποτελεί αποκλειστική αφήγηση ενός προσώπου, που με απίθανες λεπτομέρειες εξιστορεί τα πάθη της οικογένειας Ραμίρεζ, οικογένειας της μητέρας της Σόνιας, όπως θα αποκαλυφθεί στο τέλος, αλλά που ο αναγνώστης έχει βέβαια αντιληφθεί πολύ προηγουμένως.
Οι γονείς, Πάμπλο και Κόντσα διατηρούσαν ένα καφέ στη Γρανάδα. Είχαν τρία αγόρια κι ένα κορίτσι. Ο μεγάλος γιος ήταν δάσκαλος, ο άλλος ταυρομάχος και ο τρίτος, με σεξουαλικές ιδιαιτερότητες, κιθαρίστας. Το κορίτσι, η Μερσέντες, από μικρή έδειξε την αγάπη και τις ικανότητές της στο χορό. Έτσι, με αυτή την κατανομή των ρόλων, η συγγραφέας έχει την ευκαιρία να αποδώσει πολιτιστικά χαρακτηριστικά της Ισπανίας. Είναι από τις ευτυχισμένες στιγμές της συγγραφής η περιγραφή ταυρομαχιών ή των ισπανικών χορών.
Ο εμφύλιος που ξεσπά το 1936 με το πραξικόπημα του Φράνκο διαλύει την οικογένεια. Ο πατέρας στη φυλακή, τα αγόρια σκοτώνονται όλα, ο καθένας με διαφορετικό τρόπο, ούτως ώστε να φανούν διάφορες πτυχές του εμφυλίου, και μόνο η Μερσέντες σώζεται τελικά στην Αγγλία, όπου είχε πάει συνοδεύοντας παιδιά που τα έστελλαν οι γονείς τους για να σωθούν. Στην Αγγλία θα παντρευτεί και θα μείνει τελικά, χωρίς να αποκαλύψει ποτέ στην κόρη της το πολυτάραχο παρελθόν της.
Δεν θα έλεγα ότι χάνει κανείς το χρόνο του διαβάζοντας το "Γυρισμό", αλλά αν σας ενδιαφέρει η χώρα και η εποχή, προτιμήστε τον Χέμιγκουεη.
Υ.Γ. Και μια απορία για την ελληνική έκδοση. Δεν υπήρχε καμιά άξια λόγου διαφημιστική κριτική για να αποτυπωθεί στο οπισθόφυλλο εκτός απ' αυτήν του Μιχάλη Χατζηγιάννη (!!);


7 σχόλια:

  1. Όπως λέει ο Έκο στο βιβλίο του "Η μυστηριώδης φλόγα της βασίλισσας Λοάνα" ..."Ο χρόνος είναι λίγος, τα καλά βιβλία τόσο λίγα μα πάλι τόσα πολλά...". Αν αντιλαμβάνομαι σωστά αυτά που αναφέρεις ας "γυρίσουμε" το "Γυρισμό" σε ένα ξεχασμένο "Νησί" κι ας ξαναπιάσουμε τον Χεμινγουέη.
    Τα σέβη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ σωστά τα λες. Κι αν με ρωτάς γιατί το διάβασα, αφού ήδη ήξερα τη συγγραφέα από το "Νησί", είναι για λόγους οικονομικής περισυλλογής. Μου το δάνεισε μια φίλη μου και είπα να γλιτώσω για μια τουλάχιστον βδομάδα από την αγορά βιβλίου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πόσο σε καταλαβαίνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. για καποιο λόγο τόσο το Νησί,όσο και ο Γυρισμός καθόλου δε με εχουν πείσει για να τα αγοράσω...(και πριν ακομη διαβασω τις δικες σου αναρτησεις)

    πολλές ευχες για καλή χρονια,λιγο καθυστερημένα βεβαια...:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ευχαριστώ για τις ευχές, φιλτάτη cook. Δέξου και τις δικές μου για υγεία,ωραία διαβάσματα και εύγευστα μαγειρέματα (για τα οποία σε ζηλεύω). Δεν χάνεις τίποτα αν δεν διαβάσεις τα βιβλία αυτά. Αν πάλι θέλεις να χαλαρώσεις στην παραλία το καλοκαίρι,ε, ρίξε τους μια ματιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αναγνωστρια καλημερα ,η φιλη μου φωτεινη μου προτεινε ν διαβασω την αναρτηση σου για το γυρισμο σε μια κουβεντα που ειχαμε σχετικα με τη χισλοπ,ερχομαι λοιπον να προσθεσω και γω τη γνωμη μου, διαβασα το νησι και μ¨αρεσε πολυ ισως γιατι κανεις δεν ειχε ασχοληθει με ενα τετοι θεμα της λεπρας και με τον τοπο εξοριας τους,ειχα ακουστα και εβλεπα τη σπιναλογκα απο μακρια,αλλα δεν ηξερα οτι εκει ζουσαν σε μια οργανωμενη κατακαποιο τροπο πολιτεια,νομιζα οτι τους παρατουσαν και μεχρι εκει,οποτε πηρα μια εικονα γλαφυρη.Διαβασα λοιπον και το γυρισμο για να δω αν θα ειναι καλη η γραφη της οπως στο πρωτο,γιατι συνηθως οι συγγραφεις που κανουν μια πρωτη επιτυχια απογοητευουν στη δευτερη εκδοση.Δεν μπορω να πω οτι ενθουσιασθηκα παρ'ολο που φευγει γρηγορα,με κουρασαν οι πολλες λεπτομερειες του εμφυλιου και απο ενα σημειο και μετα ειχες καταλαβει για το ποια ηταν η χορευτρια.Γνωμη βεβαια, αλλα η ροη του γραψιματος καλη και σε βοηθαει να το τελειωσης γρηγορα.Ευχομαι να τα λεμε συχνοτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπητή Ελευθερία, ευχαριστώ για την επίσκεψη που μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω και το δικό σου μπλογκ. Απ' ότι θα είδες δεν συμφωνούμε απόλυτα για την Χίσλοπ, σέβομαι όμως την άποψή σου, καθώς και των χιλιάδων άλλων αναγνωστών που την καθιστούν ευπώλητη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή