Το κορίτσι της πτήσης 5403

Michel Bussi
Το κορίτσι της πτήσης 5403
Κέδρος, 2015
Μετ. Αριάδνη Μοσχονά

Το πρώτο κεφάλαιο δεν προδιαθέτει τον αναγνώστη για την αστυνομική πλοκή, στην οποία σε λίγο θα εξελιχθεί το μυθιστόρημα αυτό των 531 σελίδων. Και πράγματι, δεν είναι μόνο αστυνομικό. Στο εισαγωγικό κεφάλαιο παρακολουθούμε τα τελευταία λεπτά μιας πτήσης, στις 23 Δεκεμβρίου 1980, από την Ισταμπούλ στο Παρίσι. Κάπου κοντά στα γαλλοελβετικά σύνορα, το airbus με 169 επιβάτες χάνει ύψος και συντρίβεται στο βουνό Μον Τερίμπλ. Οι 168 από τους 169 επιβάτες σκοτώνονται, όμως, σαν από θαύμα, ένα βρέφος, ένα κοριτσάκι τριών μηνών, επιζεί. Θα ήταν πολύ απλό και εύκολο  να αποδοθεί στους συγγενείς, αφού και οι δυο γονείς που ταξίδευαν μαζί του έχουν σκοτωθεί, αν ήταν το μοναδικό βρέφος που ταξίδευε. Όμως ο έλεγχος των επιβατών αποκαλύπτει ότι  με την ίδια πτήση ταξίδευαν με τους γονείς τους δυο βρέφη. Κοριτσάκια και τα δύο, στην ίδια ηλικία. Ποιο λοιπόν είναι το βρέφος που σκοτώθηκε και σε ποια οικογένεια ανήκει αυτό που επέζησε;

Δυο οικογένειες παππούδων το διεκδικούν: Η πλούσια οικογένεια των Καρβίλ και η λαϊκή, φτωχή, των Βιτράλ. Εξονυχιστικές είναι οι έρευνες για στοιχεία που θα μπορούσαν να αποδείξουν την ταυτότητα του παιδιού. Τα ρούχα που φορούσε, πιθανές φωτογραφίες του, μαρτυρίες κάποιων που τυχόν το είχαν δει στη σύντομη ζωούλα του, ακόμα και το χρώμα των ματιών του κ.ο.κ. (εννοείται βέβαια πως το 1980 η μέθοδος DNA δεν είχε εφευρεθεί). Τίποτα δεν μπόρεσε να αποτελέσει αδιάσειστη απόδειξη. Η υπόθεση καταλήγει στο δικαστήριο που αφού άκουσε όλες τις μαρτυρίες, κατέληξε να αποδώσει το κοριτσάκι στη φτωχή οικογένεια των Βιτράλ. Όμως η πάμπλουτη οικογένεια των Καρβίλ έχει ενδοιασμούς, δεν έχει πεισθεί από την απόφαση. Προσλαμβάνει έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ και με μια υπέρογκη ετήσια αμοιβή του αναθέτει να κάνει ό,τι μπορεί, όσο χρόνο κι αν χρειαστεί, για να βρει στοιχεία που να αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας την ταυτότητα του παιδιού.

Η τεχνική του συγγραφέα είναι εντυπωσιακή. Παράλληλα με τη λεπτομερή έρευνα του ντετέκτιβ την οποία ο ίδιος αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο στο προσωπικό του ημερολόγιο και εμείς διαβάζουμε τμηματικά, όταν πια έχει τελειώσει, εξελίσσεται με κάθε λεπτομέρεια και μια συγκεκριμένη μέρα του 1998, όταν η μικρή διασωθείσα είναι πια 18 χρονών. Έξυπνα ευρήματα, ανατροπές, χαρακτήρες και σχέσεις προσώπων (κάποια στιγμή βέβαια και δολοφονίες) κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη που συνεχώς αντιμετωπίζει καινούριες καταστάσεις που ανατρέπουν τη γνώμη που είχε σχηματίσει.

Το μυθιστόρημα του Bussi διακρίνεται τόσο για την πρωτοτυπία στο θέμα όσο και στον τρόπο ανάπτυξής του. Δεν λείπουν βέβαια οι κάποιες απιθανότητες και υπερβολές, συνηθισμένες στο είδος, αλλά και αχρείαστες σκηνές που απλώς αυξάνουν τις σελίδες. Με 50-100 λιγότερες σελίδες θα ήταν ένα τέλειο ανάγνωσμα.