Παρασκευή, Απριλίου 20, 2007

Θεανώ, η λύκαινα της Πόλης

Πόσο λυπάμαι, πραγματικά, όταν αφιερώσω χρόνο σ' ένα βιβλίο που δεν το άξιζε. Είναι τόσο πολλά τα βιβλία που αξίζει να διαβαστούν, ο χρόνος τόσο πολύτιμος, που είναι κρίμα να τον σπαταλάμε τόσο άδικα. Να μου πείτε, πώς να το ήξερα, όταν γνωστές μου μού το σύστησαν ανεπιφύλακτα; (Θα 'πρεπε βέβαια να το είχα υποψιαστεί, αλλά, ας είναι, τα παθήματα μαθήματα, αν και με τα βιβλία δεν είναι δύσκολο να την πάθεις ξανά...) Λοιπόν, η Θεανώ (της Λένας Μαντά, Ψυχογιός 2006) αρχίζει καλά, θα έλεγα. Ξεκινά το 1935, με κέντρο μια οικογένεια της Κωνσταντινούπολης, από την οποία και η ίδια η συγγραφέας κατάγεται. Δίνεται ωραία η ατμόσφαιρα της Πόλης και της εποχής, τα αυστηρά ήθη, οι σχέσεις των ανθρώπων, τα βάσανα των Ελλήνων, που εκεί που φαίνεται να ζουν ειρηνικά και αρμονικά, δέχονται το ένα πλήγμα μετά το άλλο. Παρακολουθώντας την πορεία των ηρώων της, μαθαίνουμε για ένα νόμο του 1942 (Varlik vergisi), κεφαλικό φόρο περιουσίας, που άλλους άφησε πάμπτωχους και άλλους εξόντωσε σε καταναγκαστικές εργασίες. Τα χρόνια περνούν, οι Έλληνες ξαναδημιουργούνται, παρακολουθούμε το μεγάλωμα της ηρωίδας, της Θεανώς, μιας πανέμορφης κοπέλας, και το γάμο της. Κράτησε όμως πολύ λίγο. Το 1955 καινούργια και πολύ πιο τρομακτικά γεγονότα ακολουθούν. Είναι τα γνωστά ως Σεπτεμβριανά, η φοβερή νύχτα που ο τουρκικός όχλος λεηλάτησε, έκαψε, σκότωσε, βίασε, με αφορμή το δικό μας ξεσηκωμό. Η Θεανώ, έγκυος, βιάζεται από 5 Τούρκους, χάνει το παιδί της, ενώ ο άντρας της σκοτώνεται μπροστά στα μάτια της. Τα γεγονότα αυτά θα την μεταβάλουν σε μια "λύκαινα". Γίνεται δυνατή, ώστε να συνεχίσει τη ζωή της, διατηρώντας το μαγαζί που είχε ο άντρας της, αλλά η ψυχή της είναι γεμάτη μίσος. Φτάνει στο σημείο να σκοτώσει με τα χέρια της ένα Τούρκο και, με τη βοήθεια ενός ξαδέρφου της, να τον θάψει στο υπόγειο του μαγαζιού της. Το 1964, με αφορμή και πάλι την Κύπρο, οι Τούρκοι εξαπολύουν νέο κύμα διωγμών, αυτή τη φορά πιο "πολιτισμένα". Διώχνουν όλους του Έλληνες υπηκόους, ανάμεσά τους και τη Θεανώ.
Αν το βιβλίο σταματούσε ως εδώ, δεν θα ήταν άσχημο, παρόλη την κοινοτοπία του θέματος, που το έχουμε διαβάσει (και δει, παράδειγμα η ωραία "Πολίτικη κουζίνα") αρκετές φορές. Από κει και πέρα όμως (και είναι το μεγαλύτερο μέρος) η Θεανώ έρχεται στην Αθήνα και καταφέρνει, με την τέχνη της μοδίστρας που ήξερε, να ορθοποδήσει. Αλλά, φευ, δεν της είναι αρκετό. Η λύκαινα ζει ακόμα μέσα της. Τελείως αδικαιολόγητα θέλει να εκδικηθεί τη γυναίκα που, όσο αυστηρή κι αν υπήρξε μαζί της, όσο κι αν την πρόσβαλε αποκαλώντας την "τουρκόσπορο", της έδωσε την ευκαιρία να δουλέψει και να αναδειχτεί στον οίκο μόδας που είχε. Κι όμως η Θεανώ τα φτιάχνει πρώτα με το γιο της, τον εγκαταλείπει, εκείνος το ρίχνει στο ποτό, για να τα φτιάξει μετά με τον σύζυγο της εργοδότριάς της, να μείνει έγκυος απ' αυτόν και μετά...να παντρευτεί το γιο του. Τρελά πράγματα. Το μισό περίπου βιβλίο (αυτό που διαδραματίζεται στην Αθήνα) είναι όλο διάλογοι και ερωτικές συναντήσεις. Είναι οι δεακετίες του 60 και 70, τίποτα όμως δεν μαθαίνουμε, τίποτα άλλο δεν συμβαίνει εκτός από τους έρωτες της Θεανώς, πότε με τον ένα, πότε με τον άλλο. Κάποια στιγμή η συγγραφέας θυμάται τη δικτατορία και την προσπερνά με μια παράγραφο. Τίποτα από το περιβάλλον της Αθήνας, τίποτα από την εποχή. Το δεύτερο μισό του βιβλίου είναι ένα σκέτο "¨Αρλεκιν". Θα εξομολογηθώ την αμαρτία μου: 'Εφτασα ως το τέλος μόνο πηδώντας διαλόγους και σελίδες!



22 σχόλια:

  1. Καλό απόγευμα!Διάβασα τυχαία την κριτικη σας για το βιβλιο μου "Θεανώ η λύκαινα της Πόλης" και λυπάμαι που το αντιμετωπίσατε έτσι, όπως λυπάμαι που χάσατε τον χρόνο σας για να το διαβάσετε, μαζί με άλλους 30.000 αναγνώστες. Χαίρομαι όμως που ασχοληθήκατε μαζί του έστω κι έτσι γιατί κάθε γνώμη αναγνώστη είναι για μένα σεβαστή. Ελπίζω τα άλλα βιβλία μου, να έχουν καλύτερη τύχη, αν πέσουν στην τόσο επικριτική ματιά σας.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητή κ. Μαντά, λυπάμαι αν σας στενοχώρησα με την κριτική μου, μια κριτική βεβαίως πολύ υποκειμενική, αφού, όπως αναφέρω, μου το σύστησαν θερμά δυο φίλες που ενθουσιάστηκαν μαζί του. Αν προσέξετε, η εισαγωγή μου (επηρεασμένη από το δεύτερο μέρος του βιβλίου) δεν συμφωνεί με όσα αναφέρονται στη συνέχεια για το πρώτο μέρος, το οποίο είναι αρκετά ενδιαφέρον. Θα ήθελα όμως, αν κι εσείς το επιθυμείτε, να συζητήσουμε διεξοδικότερα το δεύτερο μέρος, το οποίο πραγματικά ρίχνει πολύ το επίπεδο του βιβλίου. Θα ήθελα για παράδειγμα να ακούσω την άποψή σας, γιατί το περιβάλλον, ο χρόνος, η εποχή αυτή, η τόσο ενδιαφέρουσα στην Αθήνα, απουσιάζει εντελώς; Πώς δικαιολογείται η συμπεριφορά της ηρωίδας σας, που καλά να ήταν "λύκαινα" για τους Τούρκους, αλλά γιατί και με όλο τον άλλο κόσμο; Δεν νομίζετε ότι την ρίχνετε πολύ χαμηλά με την ερωτική της συμπεριφορά;Και νομίζετε ότι είναι φυσιολογικό μια οικογένεια να δεχτεί με χαρά ένα παντρεμένο ως πατέρα του παιδιού της κόρης τους; Ή ακόμα, πόσο υποβιβάζετε τον Παύλο, όταν τον παρουσιάζετε να δέχεται τη Θεανώ, αφού τον παντρευτεί, να εξακολουθήσει να έχει σχέσεις με άλλον;Πέρα όμως από όλα αυτά, εκείνο που ζημιώνει το δεύτερο μέρος του βιβλίου, το οποίο βρίσκω εντελώς άνισο με το πρώτο μέρος, είναι ότι περιορίζεται στους έρωτες της Θεανώς, και μάλιστα με σκηνές που επαναλαμβάνονται πότε με τον ένα εραστή και πότε με τον άλλο, όπως για παράδειγμα οι διακοπές, άλλοτε σ' ένα νησί, άλλοτε μέσα σε κότερο. Ενώ έχετε τόση ικανότητα στο γράψιμο, μένετε στην επιφάνεια των πραγμάτων, που για ένα κάπως πιο απαιτητικό αναγνώστη δεν είναι αρκετό. Πολύ θα ήθελα ν' ακούσω την άποψή σας για τα συγκεκριμένα σημεία που θίγω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα!
    Διάβασα την απάντησή της και βέβαια θα ήθελα να το συζητήσουμε, απαντώντας στις απορίες σας. Πρώτα απ' όλα, δεν θεωρώ οτι το δεύτερο μέρος ρίχνει το όποιο επίπεδο του βιβλίου, απλά επικεντρώνεται στην Θεανώ περισσότερο από το πρώτο. Η πραγματικά ενδιαφέρουσα εποχή στην οποία ζει η Θεανώ, δεν απουσιάζει εντελώς, απλώς δίνεται με πολύ σύντομες αναφορές, αφού η ηρωίδα μου δεν έχει να κάνει καθόλου με την πολιτική και το μυθιστόρημα δεν είναι ιστορικό.οι ιστορικλες αναφορές του πρώτου μέρους ήταν απαραίτητες για να δημιουργηθεί ο καμβάς που πάνω του θα κεντούσα την ιστορία μου. Η συμπεριφορά της ηρωίδας μου κατά την παραμονή της στην Αθήνα, δικαιολογείται από την επίθεση που της γίνεται από την Βαλεντίνη. Δεν ξέρω αν ανάμεσα στις σελίδες και στους διαλόγους που πηδήσατε, σας ξέφυγε οτι αυτή η γυναίκα έδωσε την εντολή για την κακοποίηση της Θεανώς. Όταν όμως η ηρωίδα έχει τόσα πολλά τραύματα στην ψυχή της, δεν είναι παράλογο να ξυπνήσει για μια ακόμα φορά το θηρίο μέσα της. Το οτι χρησιμοποιεί γι αυτό την ερωτικη της δραστηριότητα...ε, αυτό πια μπορείτε πραγματικά να μου το καταλογίσετε! Όσο για την οικογένειά της, έχω μια κόρη και σας λέω με το χέρι στην καρδιά, οτι αν είχε περάσει τόσα το παιδί μου, το μόνο που θα μ' ενδιέφερε, θα ήταν η ευτυχία της με αδιάφορο το τίμημα. Μην ξεχνάτε την τραγική μοίρα του πρώτου παιδιού της Θεανώς....
    Ο Παύλος για μένα δεν υποβιβάζεται. Έχω δει άντρες να ισοπεδώνονται τόσο πολυ από τον έρωτά τους για μια γυναίκα που να δέχονται πολυ χειρότερες καταστάσεις και αυτοί οι άντρες είναι και στο φιλικό μου περιβάλλον! (Κακές παρέες να μου καταλογίσετε εδώ!)
    Στην τελευταία σας φράση μου γράφετε οτι μένω στην επιφάνεια. Υπολογίστε λοιπόν κι αυτό: Ίσως δίνω την επιφάνεια, προκαλώντας τον ίδιο τον αναγνώστη να πάει πιο βαθιά και να σκεφτεί όσα εγώ δεν του δίνω. Να ψάξει βαθύτερα για τις λέξεις που δεν γράφτηκαν για τα συναισθήματα που κρύβονται ανάμεσα στις λέξεις...Δεν επικροτώ την συμπεριφορά της Θεανώς, δεν πήρα θέση στο βιβλίο, απλά ακτέγραφα τα γεγονοτα και άφηνα την κριτική για τους τελικούς αποδέκτες, τους αναγνώστες.
    Έτσι για την ιστορία, σας λέω πάντως, οτι το τέλος της Θεανώς ήταν διαφορετικό, το ανακάλυψα πρόσφατα σκαλίζοντας τα χαρτιά μου. Ίσως σας φανεί ακατανόητο, αλλά οι ήρωές μου έχουν για μένα υπόσταση, φτάνω και να συζητώ μαζί τους κατά το διάστημα που καταγράφω τη ζωή τους και μάλιστα υποχωρώ στις πρωτοβουλίες τους, έστω και αν μου αλλάζουν τα δεδομένα.
    ΄Οπως και νά χει, χάρηκα ειλικρινά που τα είπαμε, για μένα η ανθρώπινη επαφή έστω και μέσω διαδικτύου, έχει σημασία και θα χαρώ να διαβάσω την κριτική σας και για το επόμενο βιβλίο μου που κυκλοφορεί σε λίγες μέρες.
    Άλλωστε η κριτική υπηρετεί έναν καλό σκοπό: Να μας βοηθάει να γινόμαστε καλύτεροι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @anagnostria
    Πόσες φορές την έχω "πατήσει" δανειζόμενος (ή αγοράζοντας) βιβλία που μου συστήσαν ως αριστουργήματα και να μπαίνουν στο ράφι μετά από τις πρώτες 50-60 σελίδες, ρουφώντας άπληστα σκόνη... Από την άλλη πάλι λέω πως ακόμη και αυτή η διαδικασία έχει τη γοητεία της για έναν "βιβλιοφάγο", έτσι δεν είναι;; Καλύτερα να χάνουμε το χρόνο μας με ένα βιβλίο, παρά χάσκωντας ναρκωμένοι μπροστά στην τηλεόραση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητή κ. Μαντά, χαίρομαι για την επικοινωνία μας. Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον να μαθαίνει ο αναγνώστης πώς σκέφτεται ο συγγραφέας, γιατί έγραψε όπως έγραψε. Με χαρά θα διαβάσω το καινούργιο σας μυθιστόρημα. Κάτι που μπορεί να μτριάσει τις "τύψεις" μου (όχι για το "τι" έγραψα, αλλά για το "πώς") είναι το ότι χθες βράδυ μια γνωστή μου είπε ότι αγόρασε το βιβλίο σας μετά που διάβασε την κριτική μου! Καλή σας μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @drteddy Ευχαριστώ για την επίσκεψη. Θα την ανταποδώσω πολύ σύντομα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εδώ, με την αλληλογραφία της συγγραφέως και της κριτικού, βρίσκω να δικαιώνομαι σχετικά με τα δικά μου σχόλια ως προς το ότι δεν θα πρέπει οι κριτικές των βιβλίων να είναι πάρα πολύ αυστηρές
    σε σημείο πο να αποτρέπουν πιθανούς αναγνώστες από το να το αγοράσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η απορία μου παραμένει..Γιατί να διαβάσω ένα βιβλίο αν γνωρίζω με λίγα λόγια το περιεχόμενο του, όλη την υπόθεση του. Βέβαια, θα πει κάποιος, δεν είναι μόνο η υπόθεση που κάνει ενδιαφέρον ένα βιβλίο. Είναι η τεχνική ανάπτυξης, είναι το λεξιλόγιο, οι εκφράσεις, οι επινοήσεις κλπ, κλπ. Ναι, συμφωνώ, αλλά για μένα, αν γνωρίζω την υπόθεση με τόσες λεπτομέρειες, είναι σαν να γνωρίζω το δολοφόνο σε ένα μυθιστόρημα ...μυστηρίου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εκ των προτέρων, συγγνώμη αν βγω εκτός θέματος.
    Ειναι πολύ ωραία η ανταλλαγή απόψεων τόσο μεταξυ αναγνωστών όσο και ανάμεσα στον αναγνωστη και τον δημιουργό. Φυσικά δεν ειμαστε όλοι ίδιοι, για να έχουμε τις αυτές απόψεις και γνώμες για τα πράγματα. ΚΑι λυπάμαι, αλλά για μενα δεν αποτελεί (απόλυτο ή σχετικό) κριτήριο το ευπώλητο ενός βιβλίου ούτε οι 30.000 αναγνώστες του, δεν σηματοδοτεί αυτόματα κάτι, πολύ απλά γιατι de gustibus non disputandum αφενός. Αφετέρου αν αποτελούσε, θα ειχα διαβάσει τον κώδικα ΝταΒίντσι. :)
    Διακρίνω μια υποβόσκουσα πίκρία στη συγγραφέα, η οποία κακώς μάλλον υφίσταται, εφόσον θα έπρεπε να ειναι εξοικειωμένη τόσο με το είδος της γνωμης (αποφεύγω τον όρο "κριτική")όσο και με το γεγονός οτι η δημόσια έκθεση έχει αυτες τις συνέπειες.

    Φιλικά, d.t

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @deliriumtremens Χρήσιμη η παρέμβασή σας και δεν νομίζω ότι είστε εκτός θέματος. Θα διαφωνήσω κάπως για το "de gustibus...". Μπορεί να ισχύει για το φαγητό ή για τα χρώματα, όχι όμως και για ζητήματα τέχνης. Χωρίς να υποστηρίζω ότι η άποψή μου για το υπό συζήτηση μυθιστόρημα είναι η πιο σωστή, πιστεύω ότι γενικά για το έργο τέχνης δεν πρέπει να ισχύει μόνο το προσωπικό γούστο, αλλά ασφαλώς και κάποιοι όροι ή προϋποθέσεις που το καθιστούν έργο τέχνης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Νομίζω πως δεν είναι υποχρεωτικά όλα τα βιβλία έργα τέχνης και ασφαλώς δεν μπορούν να καταταγούν όλα στη τάξη της...λογοτεχνίας. Αλλά ποιοι είναι οι όροι και οι προϋποθέσεις που καθιστούν ένα βιβλίο έργο τέχνης? και από ποιους καθορίζονται? Ο Κώδικας ΝταΒίντζι είναι λογοτεχνικό βιβλίο? δεν θεωρήθηκε ως πάρα πολύ καλό βιβλίο από πάρα πολλές χιλιάδες αναγνώστες παγκοσμίως?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αγαπητέ Mike, η συζήτηση για το τι είναι τέχνη τόσο σε άλλους τομείς όσο και στη λογοτεχνία θα μας πήγαινε πολύ μακριά και δυστυχώς αυτή τη στιγμή δεν έχω το χρόνο. Ίσως όταν συναντηθούμε. Όσο για τον Κώδικα ντα Βίντσι, άσχετα αν άρεσε σε πολλούς (και σε μένα), άσχετα αν διαβάζεται με ενδιαφέρον επειδή έντεχνα ο συγγραφέας σε παγιδεύει με την αστυνομική ιστορία, δεν νομίζω ότι μπορεί να θεωρηθεί καλή λογοτεχνία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος3:11 μ.μ.

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος3:14 μ.μ.

    Παρ'ολο που στο δευτερο μέρος θύμισε και σε μενα βίπερ(όχι άρλεκιν...) θα έλεγα οτι έίναι ένα ευχάριστο βιβλίο που διαβάζεται με πολύ ενδιαφερον...στα συν και το ευτυχισμανο τέλος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ανώνυμος4:38 μ.μ.

    και γενικότερα....ψάχνοντας για το blog της Λένας Μαντά,βρέθηκα εδώ αγαπητή anagnostria...΄μ'άρεσε πολύ η αύρα σας...και έτρεξα σε όλα τα posts...ωραίες παρουσιάσεις και κριτικές βιβλίων που είναι πολύ κατατοπιστικές-χωρις βαρυγδουπες και δυσκολονόητες επισημάνσεις-για μελλοντικούς αναγνώστες των βιβλίων που παρουσιάζονται.
    Επίσης η γραφή σας έχει μια εξαιρετική ευασθησία και ευγένεια την οποία είχα καιρό να δω σε blog...νομίζω πως θα τελικά θα περνώ συχνά από εδώ..
    Αυτά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @anastasia Ευχαριστώ για την επίσκεψη. Άφησα σχόλιο στο μπλογκ σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΑΓΑΠΗΤΗ ΚΑ ΜΑΝΤΑ.ΕΓΩ ΞΕΤΡΕΛΑΘΗΚΑ ΜΕ ΤΑ ΔΥΟ ΒΙΒΛΙΑ ΣΑΣ ΒΑΛΣ ΜΕ ΔΩΔΕΚΑ ΘΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΠΑΡΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΚΑΙΝΑ.ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΤΟ ΣΤΥΛ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕ ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Εγώ δεν είμαι αυτής της άποψης όπως αυτή της anagnostria .
    Κι εγώ τυχαία διάβασα αυτή την απαράδεκτη και ανάρμοστη κριτική για ένα βιβλίο το οποίο είναι αριστούργημα.
    Η Θεανώ όχι μόνο με άγγιξε αλλά και συγκίνησε αρκετά μπορώ να πώ όπως και τ'άλλα βιβλία της Κυρίας Μαντά.
    Επίσης κι εγώ λυπάμε που δεν σας άρεσε αυτό το αριστούργημα,αλλά επίσης δεν πιστέυω ότι η κα Μαντά
    μπορεί να σε κάνει να μην σου αρέσει ένα της βιβλίο αλλά το αντίθετο,είναι καταπληκτική συγγραφέας,όλα της τα βιβλία αξίζουν όσο κανένας άλλος και δεν αξίζει να την στενοχωρούμε τόσο πικρά.
    Συγνώμη αν σας στεναχώρησα κυρία anagnostria αλλά όταν γράφεις μια κρτική σαν κι αυτή πρέπει να περιμένετε και της στεναχώρια του άλλου ή της κριτικές του άλλου.
    Σας ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μόνο κάποιος που ένιωσε ή κληρονόμησε έστω τον τούρκικο διωγμό και τον ελληνικό ρατσισμό ή κάποιος άλλος που ερωτεύθηκε στα όρια της τρέλας μπορεί να κατανοήσει τη σπουδαιότητα του βιβλίου αυτού.... Ευχαριστώ και συγχαίρω από τα βάθη της ψυχής μου τη συγγραφέα που μας ξύπνησε μνήμες που με τίποτα δεν πρέπει να ξεχνάμε!!! Απαντώ ως 30χρονη Κωνσταντινοπολίτισσα γέννημα θρέμα στον αρνητικό σχολιασμό της αναγνώστριας πως η λέξη τουρκόσπορος από μόνη της χωρίς όλα τα άλλα που βίωσε θα ήταν ένας σπουδαίος λόγος και για μένα να κάνω όλα αυτά που η Θεανώ έκανε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. to vivlio einai monadiko.exw klapsei arketes fores diavazontas to, me taksidepse se alous topous kai xronous.......... xilia mpravo

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΒΙΒΛΙΟ.Η Κ ΜΑΝΤΑ ΓΡΑΦΕΙ ΜΕ ΕΝΑΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΣΕ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ...ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Θέλω να καταθέσω για τον ισχυρό DR WALE που έσωσε τη σχέση μου. Πρέπει να είμαι ένας από τους λίγους που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να δείξω και να πω σε κάποιον πόσο ευγνώμων είμαι που κάνω τη Σχέση μου μια μελωδική και ομαλή Σχέση. Προσπάθησα να είμαι πιο θετική για τη σχέση μου με τον φίλο μου, φαίνεται ότι μου πήρε για πάντα. Μια άλλη κυρία πήρε τον αρραβωνιαστικό μου από κοντά μου και μετακόμισαν και οι δύο. Έκλαψα και τον έψαξα να επιστρέψει αλλά αρνήθηκε να δεχτεί τις κλήσεις μου ούτε να επιστρέψει τα μηνύματά μου. Ο φίλος μου μου σύστησε έναν ισχυρό ξόρκι που ονομάζεται DR WALE, ο οποίος με βοήθησε να κάνω ένα πολύ δυνατό ξόρκι αγάπης που έφερε πίσω τον αρραβωνιαστικό μου μέσα σε λίγες εβδομάδες. Έμεινα έκπληκτος και έκπληκτος όταν ο αρραβωνιαστικός μου τηλεφώνησε να με παρακαλέσει για συγχώρεση και όλα αυτά εξαιτίας του ισχυρού ξόρκι αγάπης του DR WALE. Μην παραλείψετε να επικοινωνήσετε με τον DR WALE με τους ακόλουθους τρόπους εάν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα γάμου ή σχέσης. Τα στοιχεία επικοινωνίας του, μπορείτε επίσης να τον καλέσετε ή να του γράψετε μέσω WhatsApp/Viber: +2347054019402 Ή Email: drwalespellhome@gmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή