Η αναλφάβητη που ήξερε να μετράει
Ψυχογιός, 2014
Μετ. Γρηγόρης Κονδύλης
Αγόρασα το καινούριο μυθιστόρημα του Γιούνας Γιούνασον για δυο λόγους: πρώτο, γιατί μου είχε αρέσει το πρώτο του, "Ο εκατοντάχρονος που πήδηξε από το παράθυρο και εξαφανίστηκε" και δεύτερο, γιατί το βρήκα σε ηλεκτρονική μορφή, κάτι που προτιμώ για πολλούς λόγους. Όμως η επιλογή μου με απογοήτευσε και με πολλή δυσκολία έφτασα ως το τέλος (για να μην πάνε άδικα και τα 13 ευρώ!).
Συναντάμε βεβαίως όλα τα χαρακτηριστικά της γραφής του Γιούνασον, δηλαδή τη σάτιρα, τις απίθανες περιπέτειες, την ανάμιξη ιστορικών προσώπων και γεγονότων με φανταστικά. Όμως, νομίζω, πως ήδη ο Σουηδός συγγραφέας έκανε το ύφος του μανιέρα και αν συνεχίσει έτσι, πιστεύω ότι το πολυπληθές κοινό σε όλο τον κόσμο που τον ακολουθεί, σταδιακά θα μειώνεται. Μου θύμισε ακριβώς τα sequel των ταινιών που ποτέ δεν υπήρξαν ισάξιες της πρώτης ταινίας.
Αυτή τη φορά η ιστορία αρχίζει το 1961 ταυτόχρονα στη Νότιο Αφρική και τη Σουηδία. Στην πρώτη γεννιέται ένα κορίτσι, η Νομπέκο, στις φτωχογειτονιές του Σοβέτο και στη δεύτερη δυο δίδυμοι, οι Χόλγκερ ένα και δύο. Η ζωή και η ακραία φαντασία του συγγραφέα θα κάνει ώστε κάποια στιγμή τα πρόσωπα αυτά να συναντηθούν στη Σουηδία. Η αναλφάβητη αλλά πανέξυπνη Νομπέκο, ένας μηχανικός της Ν. Αφρικής, οι δυο Χόλγκερ, δυο πράκτορες τη Μοσάντ, ο πρωθυπουργός και ο βασιλιάς της Σουηδίας και πλήθος άλλα πρόσωπα, πραγματικά και φανταστικά, θα εμπλακούν σε περιπέτειες με επίκεντρο μια ατομική βόμβα (!) που κατασκευάζεται στη Νότιο Αφρική και κατά λάθος βρίσκεται στη Σουηδία.
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της γραφής του Γιούνασον είναι ακριβώς αυτό. Οι ημερομηνίες, τα ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα είναι όλα ακριβή. Όπως το απαρντχάιμ, το εμπάργκο, ο πρωθυπουργός Μπότα, ο Μαντέλα και η φυλάκισή του στο νησί Ρόμπιν για 27 χρόνια, η δολοφονία του Όλαφ Πάλμε, ο τεννίστας Μπιοργκ και η τραγουδίστρια Καρόλα και πολλά άλλα. Όμως οι τόσο πολλές και τόσο απίθανες περιπέτειες των φανταστικών ηρώων μειώνουν κατά πολύ το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Πόσο μάλλον που παρακολουθούμε μια πανομοιότυπη τεχνική όπως στον "Εκατοντάχρονο...".
Το τέλος φυσικά happy end.
(ebook)
Συμφωνούμε απόλυτα, επίσης με κούρασε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρω, ότι έχουν περάσει αρκετοί μήνες από την δημοσίευση αλλά τώρα μόλις ολοκλήρωσα το τελευταίο βιβλίο και θα διαφωνήσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε περισσότερο από το πρώτο και οι συνεχείς και απίθανες περιπέτειες με είχαν κουράσει περισσότερο στο πρώτο απ' ότι στο δεύτερο.
Ενώ και η ιστορία ήταν αρκετά διαφορετικά. Να θέσω ένα ερώτημα, Αν είχατε διαβάσει πρώτα αυτό το βιβλίο και μετά τον εκατονταετή, θα θεωρούσατε καλύτερο βιβλίο τον εκατονταετή ή την αναλφάβητη;
Συμφωνώ μαζί σας.Ειναι πολύ καλύτερο από το πρώτο.Δεν με κούρασε καθόλου, αντίθετα με έκανε να γελάσω πολλές φορές και το άφηνα απλώς για να κρατήσει περισσότερο η απολαυστική ανάγνωση ..
Διαγραφή