Εξοχικό με πισίνα

Herman Koch
Εξοχικό με πισίνα
Μεταίχμιο, 2014
Μετ. Ινώ βαν Ντάικ-Μπαλτά

Είχα πολύ καιρό να αφιερώσω μια ολόκληρη μέρα στο διάβασμα ενός βιβλίου. Όταν λέω ολόκληρη, εννοώ ΟΛΟΚΛΗΡΗ. Δηλαδή ένα δεκάωρο περίπου, χωρίς κανένα περισπασμό, χωρίς να διακόπτεται από καμιά άλλη ασχολία. Το έκανα την περασσμένη βδομάδα, όχι γιατί το βιβλίο ήταν τόσο ελκυστικό (που έτυχε να είναι), αλλά για την απόλαυση και μόνο μιας "διαβαστερής" μέρας. Πραγματικά, μεγάλη απόλαυση!

Το βιβλίο ήταν το "Εξοχικό με πισίνα", στην αγορά του οποίου παρακινήθηκα, γιατί μου είχε αρέσει το προηγούμενο βιβλίο του Ολλανδού συγγραφέα, "Το δείπνο". Βρήκα το "Εξοχικό με πισίνα", αν και κατώτερο από "Το δείπνο", αρκετά ενδιαφέρον.

Πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ, ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ως κοινωνικό-αστυνομικό. Ο πρωτοπρόσωπος αφηγητής, ο Μαρκ Σλόσερ, είναι οικογενειακός γιατρός. Από το πρώτο κιόλας κεφάλαιο μαθαίνουμε πολλά για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο οικογενειακός γιατρός (θεσμός που δεν υπάρχει ακόμα στο δικό μας σύστημα υγείας). Η απροκάλυπτα ωμή γλώσσα ήδη εμφανίζεται, καθώς και η σάτιρα και ο σαρκασμός του επαγγέλματος, που θα επαναληφθεί και σε πολλά άλλα μέρη του βιβλίου. Πληροφορούμαστε ακόμα ότι ένας διάσημος ηθοποιός, ο Ραλφ Μέγιερ, ασθενής του Μαρκ, είναι νεκρός και στην ατμόσφαιρα αιωρείται η αμφιβολία αν αυτό που επέφερε τον θάνατο του ηθοποιού ήταν ιατρικό λάθος ή σκόπιμη ενέργεια.

Η αφήγηση στη συνέχεια μεταφέρεται περίπου δυο χρόνια πίσω, όταν ο ηθοποιός επισκέφθηκε τον γιατρό για κάποια προβλήματα που αντιμετώπιζε κι όταν, προσκαλώντας τον γιατρό και τη σύζυγό του σε μια θεατρική πρεμιέρα, οι δυο οικογένειες, του ηθοποιού και του γιατρού, γνωρίστηκαν. Μια πρόσκληση για το καλοκαίρι, όταν ο ηθοποιός, η γυναίκα του και οι δυο του γιοι θα παραθέριζαν σ' ένα "εξοχικό με πισίνα", φέρνει και την οικογένεια του γιατρού, τη γυναίκα και τις δυο έφηβες κόρες του, να φιλοξενούνται στο ίδιο εξοχικό. Είναι καλοκαίρι, διακοπές. Μια άνετη, χαλαρή ατμόσφαιρα κυριαρχεί, μικροί και μεγάλοι απολαμβάνουν το κολύμπι και τα παιγνίδια στην πισίνα, τα κοκτέιλ στον κήπο, το καλό φαγητό, το κρασί (πολύ κρασί γενικά ρέει σ' αυτό το βιβλίο!), τη ξεγνοιασιά των διακοπών.

Ένα απρόοπτο όμως γεγονός, που θα συμβεί μάλιστα τη βραδιά της γιορτής του Άι-Γιάννη, όταν όλοι διασκεδάζουν στην παραλία με  πυροτεχνήματα, θα φέρει την ανατροπή. Τα πάντα αλλάζουν, οι χαρούμενες διακοπές παίρνουν τέλος. Αλλά βεβαίως το βιβλίο δεν τελειώνει εδώ. Η περιέργεια για τη συνέχεια αλλά και οι ανατροπές που ακολουθούν, κινούν ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον του αναγνώστη για τη συνέχεια.

Πάντα τα αστυνομικά μυθιστορήματα (αν και δεν θα χαρακτήριζα το μυθιστόρημα αυτό ως κλασικό αστυνομικό) δημιουργούν το ενδιαφέρον για τη συνέχεια και το τέλος. Όμως, στα μυθιστορήματα του Koch βρήκα περισσότερο ενδιαφέρον στις κοινωνικές πτυχές παρά στην αστυνομική πλοκή. Όπως και στο "Δείπνο", έτσι κι εδώ έχουμε εικόνες από τη ζωή της Ολλανδίας. Οι λίστες αναμονής στα νοσοκομεία δεν είναι μόνο της χώρας μας χαρακτηριστικό, όπως φαίνεται. Οι παραστάσεις κλασικών θεατρικών έργων με μοντέρνες σκηνοθεσίες δεν ξεφεύγουν από τη σάτιρα του συγγραφέα. Ο τρόπος ζωής κυρίως μιας μεγαλοαστικής τάξης είναι κι εδώ παρών.

Το μόνο αρνητικό που βρήκα στο βιβλίο είναι η ωμά ρεαλιστική γλώσσα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας, αν και δεν ξέρω, αν η ενόχληση ή ακόμα και η αποστροφή που προκαλεί η περιγραφή κάποιων σκηνών, δημιουργούνται και στην ανάγνωση του πρωτοτύπου ή μήπως η μεταφράστρια μπορούσε να χρησιμοποιήσει διαφορετικές λέξεις ή εκφράσεις.